رسانه های جمعی عقیده غالب را اظهار میکنند و همراه با آن فقدان حمایت میان فردی از عقاید اقلیت موجب مارپیچ سکوت میشود
بطوری که تعداد زیادتری از افراد با عقیده یا عقیده غالب را بیان میکنند یا از اظهار عقیده اقلیت خود داری میکنند.[/align]
نقش رسانه های جمعی مهم است ، زیرا مرجعی هستند که افراد به آنها نظر دارند تا توزیع افکار عمومی را پیدا کنند . رسانه های جمعی میتوانند به سه طریق بر مارپیچ سکوت اثر بگذارند :
1 - رسانه ها تصورات افراد را راجع به اینکه چه عقایدی مسلط است شکل میدهند ،
2 - رسانه ها تصورات مربوط به عقاید رو به افزایش را شکل میدهند ،
3 - رسانه ها تصوراتی را شکل میدهند راجع به اینکه شخص چه عقیده ای را میتواند در افکار عمومی ابراز کند ، بدون اینکه منزوی شود .
نیومن استدلال میکند که تمایل به سخت گفتن راجع به موضوعات به طور عمده تحت تاثیر فضای عقیده است ، اگر فضای عقیده بر خلاف (عقیده) شخص باشد ، شخص ساکت میماند.
گفته میشود نیروی انگیزشی برای این سکوت ، ترس از انزواست . لاسورسا (1991) این پرسش را پیش کشید که آیا ترس از فضای خصمانه عقیده ، به راستی تا این حد قوی است و مطالعه ای انجام داد و در آن ، این مسئله را مطرحکرد که اظهار نظر و افشاگری سیاسی ، نه تنها تحت تاثیر تصور شخص از فضای عقیده است - چنانچه نیومن گفته است - بلکه متغییر های دیگری مثل سن ، تحصیل ، درامد ، علاقه به سیاست ، سطح خود سودمندی ،ارتباط و تناسب شخص با موضوع ، استفاده شخص از رسانه های خبری و اطمینان به درستی در نظر خویش نیز بر آن اثر دارد .
لاسورسا میگوید ؛ مردم در برابر عقیده عمومی به آن اندازه که نظریه نیومن حکایت دارد ناتوان نیستند و تحت شرایطی این امکان وجود دارد که برابر مارپیچ سکوت مبارزه کرد .
منبع...؛
نظریه های ارتباطات ، ورنر جی سورین ، جیمز دبلیو تانکارد ؛ ترجمه علی رضا دهقان ؛انتشارات دانشگاه تهران 1381
نویسنده www.military.ir worior
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
